Wykładam koledze teorię komplementów długofalowych.
- Długofalowy komplement = taki, który później sobie przypominam i aż się uśmiecham na samą myśl. Nie takie zwykłe "ładnie wyglądasz".
- Masz uśmiech jak wykres funkcji x2/2 - oznajmia po krótkim namyśle kolega.
- To BYŁ komplement długofalowy - opiniuję natychmiast, po czym pytam Go, o co mogło chodzić.
- Ueee, nie wysilił się - podsumowuje On.
Za to On się wysila, hm?
- Długofalowy komplement = taki, który później sobie przypominam i aż się uśmiecham na samą myśl. Nie takie zwykłe "ładnie wyglądasz".
- Masz uśmiech jak wykres funkcji x2/2 - oznajmia po krótkim namyśle kolega.
- To BYŁ komplement długofalowy - opiniuję natychmiast, po czym pytam Go, o co mogło chodzić.
- Ueee, nie wysilił się - podsumowuje On.
Za to On się wysila, hm?
